تعیین محدوده ی نشست زمین و بررسی تغییرات زمانی آن با استفاده از روش تداخل سنجی راداری دردشت مهیار

تداخل سنجی راداری ابزار سنجش از دوری جدیدی است که برای کشف و نمایش فرونشست زمین، زمین لغزش، تغییر شکل آتشفشانها، حرکات تکتونیکی زمین و ... مورد استفاده قرار میگیرد. این تکنیک با پوشش مکانی زیاد ( 104 کیلومتر)قدرت تفکیک مکانی بالا (در حدود 100 متر) و دقت بالا (در حدود سانتیمتر) ابزار قدرتمندی برای نمایش تغییر شکل زمین فراهم میکند. هدف این پایان نامه کشف و نمایش فرونشست زمین در دشت مهیار، واقع در 25 کیلومتری جنوب اصفهان با استفاده از تکنیک تداخل سنجی راداری است. از حدود 30 سال پیش در این دشت فرونشست و شکافهای مرتبط با آن مشاهده شده است. فرونشست صدمات جدی به زمینهای کشاورزی، جادهها و ساختمانها در پی داشته است، بنابراین پایش فرونشست و بررسی تغییر شکل در بعد زمان و مکان به منظور مدیریت حادثه و کاهش خطرات مرتبط با آن ضروری است. به منظور شناخت منطقه فرونشست، ابتدا تداخل سنجی راداری پیاده سازی شد. نتایج به دست آمده فرونشست در دشت مهیار را اثبات کردند. سپس جهت ارزیابی توسعه مکانی وزمانی فرونشست در منطقه روش طول باز کوتاه راداری اجرا شد. این روش امکان تولید نقشه های سرعت تغییر شکل سالانه و نقشه سری زمانی را میدهد. نتایج فرونشست در دشت مهیار را با نرخ سالانه 7 سانتی متر در سال، در فاصله ی زمانی 2010-2004 نشان دادند. همچنین بیشترین مقدار فرونشست در قسمت مرکزی منطقه مهیار جنوبی با 47 سانتی متر فرونشست مشخص شد. در بازدید میدانی صورت گرفته در منطقه، شکاف هایی در شمال مهیار جنوبی و شمالی مشاهده شد. با بررسی های صورت گرفته مشخص شد این شکاف ها کاملاً منطبق بر نتایج به دست آمده از تصاویر راداری است.